1. 90'larda çocukluğumu verdiğim efsane oyun...
    bizdeki nintendo türk televizyonlarına uyumlu değildi, amerika'dan gelmişti. (bkz: yurtdışında yaşayan zengin uzaktan akraba)
    bu yüzden yıllarca renksiz, sessiz oynadım oyunu... çok merak ederdim bu yüzden sesleri vs.
    müziği dışında tam bir hayalkırıklığı imiş kalanlar... zira super mario dentist, super mario ice age (sonuncuyu salladim) gibi türevleri çıkınca büsbütün soğudum...

    yine de o ilk mario olsa seve seve oynarım...